Bu yıl mısır hasadının başladığı aylarda ürününü satmak üzere Eskişehir Ticaret Borsasına getiren bazı mısır yetiştiricileri kendi aralarında, bu gidişle mısır buğdayı kovar, diye konuşuyorlardı. Yıllardır Eskişehir'de mısır ekilişleri ve elde edilen ürün miktarı olması gerekenin çok altında kalmıştır. Mısır üretiminin büyük çoğunluğu yemlik tane, bir kısmı taze tüketim (kaynatmalık ve közlemelik olarak) veya konservelik, bir kısmı da silajlık olarak yapılmaktadır. Tane mısır üretimi 2015 yılında yaklaşık 26 bin dekar alanda yapılmış ve 19 bin ton ürün elde edilmiştir. Yeni ve yüksek verimli çeşitlerin tanınmaya başlaması, mısır ekimin genişletmiş, daha önce hiç mısır ekmemiş bir çok üretici deneme, tanıma amacıyla belirli miktarda alanı mısır ekimine açmışlardır. 2016'da 33 bin dekar ekilen mısırdan 32 bin tondan fazla tane mısır ürünü alınmıştır. Gerek birim alana verdiği ürünün yani veriminin yüksekliği gerekse birim fiyatının tatmin edici olması, sulanır alanında pancar, ayçiçeği, buğday, arpa üretmekte olan çok sayıda üreticinin mısırı da düşünmesine yol açmış ve ekim alanı bir anda iki katına çıkarak yaklaşık 80 bin dekara, üretim ise 68 bin tona ulaşmıştır.
Mısıra hızlı yönelişin önemli bir nedeni de buğday satış fiyatlarının üreticiyi tatmin edecek düzeyde olmamasıdır. Üreticinin buğdaydan elde edemediği kazancı ayçiçeğinin yanı sıra, daha da fazla olarak mısırdan elde etmesi 2018 yılında bu iki ürünün daha geniş alanlarda üretilmesine ve daha çok üreticinin özellikle mısır ekmesine yol açmıştır. İklim koşullarının oldukça uygun gitmesi bakım masraflarını da düşürmüş, üreticinin yüzü gülmüştür. 2019 yılı yazlık ürün ekilişlerinde mısıra ayrılacak alanın çok daha genişleyeceğini tahmin etmek zor değildir çünkü üretim maliyetinin daha yüksek, kazancın daha az olma olasılığı varsa da getirisi buğdaya göre daha tatmin edici olabilecektir. 2000'li yılların başında da sulanır alanlarda mısır ekilişini genişletmek için girişimler yapılmış, çaba sarf edilmiş fakat özellikle kurutma sorunu başta olmak üzere yaşanan bir dizi zorluk nedeniyle Eskişehir'de mısır tarımının yaygınlaşması mümkün olmamıştır.
Mısır tarımı sulanır alanlar için kazançlıdır. Ancak alanı genişledikçe bazı sorunlar ortaya çıkacak, var olanlar artış gösterecektir. Mısır yetiştirecek olanların ekilecek çeşitlerin seçimi, üretim teknikleri, hastalık ve zararlıları, hangi ürünlerle nasıl bir münavebe sisteminde yer almasının daha faydalı olacağı vb. konularda fazla gecikmeden doğru bilgiler edinmesi şarttır. Artan mısır ekilişleri büyük oranda buğday ekim alanlarından pay alacak, bu da buğday ekim alanlarının daralmasına neden olacaktır, bu nedenle şaka gibi söylense de, böyle giderse mısır buğdayı kovar diyenler bir ölçüde haklıdır, ancak yapılması kesinlikle kaçınılmaz olan ekim nöbeti doğru uygulandığında, buğday ekilişleri azalsa bile üretim miktarında ciddi bir azalma olmaz buna karşılık, ürün kalitesinde de dikkat çekici bir kalite artışı olur ki, bu da fiyat artışı demektir. Verim potansiyeli çok yüksek hibrit (melez) mısır çeşitlerinin bu potansiyellerini göstermesi için yetiştirme uygulamalarının, diğer bir deyişle bakımın doğru şekilde, doğru zamanlarda yapılması elzemdir. En önemli kısım ise sulama uygulamalarıdır. Sulama miktarı, zamanı ve sayısı ürünün verimini, kalitesini hatta hasat zamanını bile etkiler.
Eskişehir'de mısır yetiştiriciliğinde yüksek verim potansiyeli için, başta yağışlar olmak üzere iklimin gidişi de dikkate alındığında 4-8 arasında sulama yapmak gerekebilmektedir. Çok sayıda sulama yapmak gerektiren ürünlerin ekilişlerindeki artışlar, kuyulardan sulama yapılan ve yağışlarla yeterince beslenemeyen alanlarda yer altı su rezervlerinin hızla azalmasına, daha derinden su çekme zorunluluğu olmasına neden olmaktadır. Başlangıçta maliyeti artıran bu durum , zamanla geniş alanların zamanla susuz kalmasına, bazı yerlerde 'obruklar' dahi oluşmasına neden olmaktadır. Bir kısım üreticinin arka arkaya aynı tarlaya mısır ektiği ve hem verimde, hem kalitede hiçbir azalma görmediği, bakım işlemlerinde de hiç zorluk çekmediği ileri sürülmektedir. Arka arkaya aynı tarlaya mısır ekilişi, toprak verimliliğinin azalmasına, bazı zararlı böceklerin, zararlı otların ve hastalıkların çoğalmasına neden olabilmektedir. Yüksek verim için yapılan sulama hataları toprağın fiziksel, kimyasal hatta biyolojik özelliklerinde bozulmalara neden olabilir, bunun en bariz ve kötü etkilerinden birisi zamanla çoraklaşmaya neden olma olasılığıdır. Mısır üretiminin artması olumludur fakat tarımı dikkatsizliği ve hataları fazla kaldırmaz.