Aslında cevap herkese göre değişse de zemini genişleterek iyi bir tanım bulunabilir. Öğrenmek için gitmek, yaşamak, paylaşmak ve büyümek… Bunun haricinde ne eklenir ya da sil amaç bunlar değil mi?

***

Okul en çok sanat, edebiyat ve felsefe içerse… Daha çok spor içerse?..

Çoklu zeka kuramına göre yenilenme tüm zeminler. Ya da bence bu zorsa zihinleri öyle olsa?

Matematiği sevdirerek tanıştırma sürecinde dışarıda kalan öğrenci resim yapabilse. Matematiği anlamadığı için azar işitmese. Bizde bu böyledir değil mi? Yapamayan dışlanmalı mı? Bilemeyen sıfır mı?

Yabancı dil ve yeni bir insan olma şıkkını seçen bir öğrenci resim yapmak zorunda mı ya da onda da çok iyi olmak zorunda mı?

Daha esnek olmalı ve yeni siteme alışmamalıyız. Yeni sistem dediğim henüz büyük bir geçiş olmasa da şu anda da bir konuda geride kalan sadece o konuda iyilerin arasında geridedir, kendi iyi olduğu alan ya bulunmamıştır ya da oraya daha çok kanalizasyon edilememiştir. Rencide edilen bir zihin güzel bir kalbe de sahip olamaz. Başarı senin test ettiğin konu değil, onun göstermek istediği konu olabilir.

***

Disiplin:

Bu başlık en çok can sıkan başlık olabilir. Çünkü stres getiren kurallar zinciri ile disiplin yani en keyifli ve kolay yol kavramı birbirine karıştırılıyor. Son 15 senedir devam eden eğitim platformu ağı son 3 senede iyice kaliteli bir ivme kazandı. Farklı okullardaki birçok veli ile gazetenin taviz vermeyen çizgisi ile de örtüşen bu yol Eskişehir'de çok kişiyi birbiriyle de tanıştırdı ve rehberlik etti.

***
Okul kavramı benim zihnimde izlenerek gelinen yerden başka bir şey değildir. Daha da ileri gidersek bazen tamamen bireysel çizgilere önerilen ve bu şekilde de sosyalleşmede yol alınan bir akıl rengi bence bu kavram. Bina anlamında fiziksel ortam ile geliştirilen okulda zihinlerin özgür ve özgün düşünmediği alanlara en yüksek hızlı bilgisayar da girse istenilen renk girmiş sayılmaz. Geçenlerde yine bu konuyu konuştuğum yılların tecrübeli eğitimcisi sevgili Kemal Durak hocamla benzer cümleleri kurmuştuk. Eskişehir'e örnek olan disiplin anlayışı sebebiyle kendisinden bahsediyorum. Bir köşe yazısıyla her başlığı ve sorunu ele alamayacağıma göre önemle tekrar etmek isterim ki kerpiç duvarla çevrili bir alanda da olsak 'onu incitmemek tebessüm' parolası bizimle olsun. Korkmadan.

Öğrenciyi kardeşi, ailesi, arkadaşı, savaş zamanlarının çocuk yaşta fedakarlıkla hayatını veren yürekleri ve anıları olarak gören sistemlere, öğretmenlere, disiplinlere; sanat ve felsefeden uzak kalmayan sevgi ile adım atan dostlar, dostluklar temennisiyle... Tüm öğrenci, öğretmen ve ailelere selamlarımla...