İnsanın hayatında pişmanlıklar olmaz mı?
Olur!
Keşkeler…
'Keşke' dersin, 'keşke…'
***
Benim de hayatımda pişmanlıklar var.
'Keşke' dediklerim.
Yazları Datça'ya tatile giderken Köyceğiz levhasını görüyordum, yol kenarındaki uzun…
Ve gölgesi büyük ağaçların altında…
Sabaha doğru saat dört beş gibi çıktığımız Datça yolunun o kısmına varıp da ağaçların gölgesine girince…
Ve Köyceğiz levhasını görünce içimde bir rahatlık oluyordu.
Üstelik de yolun asıl zor kısmı Köyceğiz levhasından sonrası olmasına rağmen.
Nedir, yolun tam da orasında, içimde duyduğum bu heyecan, bu kıpırtı, bu güven?
Bir yakınım, bir akrabam, bir arkadaşım mı vardı Köyceğiz'de?
Gidip geldikçe uğrayacağım.
Mola verip yol yorgunluğu üzerine bir bardak sıcak çayını içtikten sonra yola devam edeceğim bir tanıdığım mı vardı Köyceğiz'de?
Hayır.
Sadece…
Sadece, yıllarca, insanın kalbinin derinlerine dokunan yazılarını okuduğum…
Yazılarını okurken okurken kendimce dost olduğum…
Gönül bağı kurduğum Çetin Altan vardı orada.
Köyceğiz yol ayrımından geçip giderken arabayla, onun orada olduğunu biliyordum.
Arabanın direksiyonunu Köyceğiz yoluna kırıp yanına gitmek vardı içimde hep.
'Merhaba!' demek…
Uzaktan yaklaşırken…
Şöyle ona yakışır gür, tok bir sesle, 'merhaba' demek.
***
Neden sonra…
Biz oradan, aklımızda bu hevesle…
Cesaretten yoksun bu hevesle gidip gelirken yıllarca, Çetin Altan bu dünyadan ayrıldı.
Ogün bugündür içimde bir pişmanlık…
Keşke diyorum…
Keşke, işte.
***
Şimdi de Bekir Coşkun.
Onu da kaybettik, geçtiğimiz pazar günü.
Çok yazısını okudum.
Son yıllarda, rahatsızlığı nedeniyle ara sıra yazıyordu.
Ama yine de sık sık yokluyordum gazetedeki köşesini.
Kapısını aralayıp bakıyordum, yazdığı yeni bir yazı var mı diye.
Sonra hüzün ve kederle…
Biliyordum ki…
Yakalandığı hastalık eninde sonunda!…
***
Tesadüf bu ya…
Daha o sabah, kahvaltı masasında Sultan'la konuşmuştuk.
Ben yine, Bekir Coşkun'un köşesine bakınca internette…
Sultan da,
'Yazdığı yeni bir yazı var mı?' diye sormuştu.
Yazacağı tek bir yazıyı bile bekler olmuştuk.

'Yok,' demiştim biraz buruk.
Aynı gün akşam, hayatını kaybettiğini öğrendik.…
***
İnsan bir yakınını kaybetmiş gibi oluyor; kendinden, duygularından, yaşadıklarından, hayal kırıklıklarından, sevinçlerinden, hüzünlerinden, kederlerinden söz eden yazılarını okuyarak gönül bağı kurduğu bir yazarı kaybedince.