Aşk üzerine makaleler yazmaya başlamışken, değerli okurum abim, Orhan Aydın'ın isteği üzerine, aşkların en büyüğü olan vatan aşkı ile devam edeyim dedim.
Lise yıllarımda Edebiyat dersinde öğretmenimiz kompozisyon yazmamızı istemişti. Konu serbestti.
Bense vatan aşkı ile ilgili, vatan uğruna canını feda eden kahraman Askerlerimiz ile ilgili yazmıştım.
Şehidin cebinden çıkan, mektuptaki şiiri okuduğumda da bütün sınıf hüngür hüngür ağlamıştı.
Şiir vatan uğruna ölürsem ağlama anam diye bitiyordu.
Bu kompozisyonun iler ki yaşantımda gerçek olacağını bilemeden yazmıştım. Gerçekten de tanıdığım bir arkadaşım şehit olmuştu ve benim yazdığım şiirin benzeri bir şiir yazmıştı.
Birde cebinden çıkan o fotoğraf ki, insanın yazarken bile tüyleri diken diken oluyor.
Rabbim tüm şehit yakınlarına sabır versin.
Şimdi asıl konumuza gelelim o zamanlar herkes Askere giderdi. Büyük çoğunluğu parası olmayan fakir gençlerden oluşan kişiler askere gitmezdi.
Şehitlerimiz de bu vatanı ve milleti çok sevdikleri için canlarını feda ettiler.
Bu vatan uğruna canlarını feda eden şehitlerimize çok şey borçluyuz. Onlara layık olabilmek için;
Vatanımızı, milletimizi çok sevmeli ve onun iyiliği için çabalamalıyız.
Teknolojide, bilimde, sanatta, siyasette, sağlıkta, ekonomide ülkemiz için en iyisini yapmalıyız.
Kanadı kırılan kuşlar vardır ya hani! Özgür değildir uçamaz. Vatansız insanda aynı kanadı kırık kuş gibidir. Vatan olmadan özgürce uçamaz.
Bu sebeptendir ki, sırf gezi amaçlı bile olsa ülke dışından gelince toprak bu yüzden öpülür.
***
Bu vatan uğruna fedakarlık yapan başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere, tüm gazilerimiz ve şehitlerimize minnet borçluyuz.
Bayrağımız hala gökyüzünde dalgalanabiliyorsa, sizler sayesindedir. Sizleri doğuran bağrına taş basıp vatan sağ olsun diyebilen analar sayesindedir.
Mehmet Akif'in dizelerinde dediği gibi;
'Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna, ya Rab, ne güneşler batıyor!
Ey bu toprak için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.
Ünlü şairimiz Mehmet Akif'in tırnağı olamasam da küçük bir şiirde benim içinden geldi.
Sen sosyete, elit oğlusun,
İncitme yazıktır sevgilini, eşini, ananı, babanı, bacını.
Ver parayı, fakir fukara kurtarsın vatanı.