SELAHATTİN ERDOĞAN

Gözyaşlarımızı tutamadık

Eskişehirspor, 2B şampiyonluğu için Ankara'da Play-Off final maçı oynuyordu. Merhum Dr. Ateş Ülker ağabeyim ile ben maça gidememiş ve Kasımpaşa'da bir dostumuzla birlikte takip etmiştik. Kazandık, şampiyon olduk. Fakat ne gariptir ki, ne ben, ne de Ateş ağabey çok sevinçli değildik. Mutluyduk ama buruk bir mutluluktu. Ateş ağabey ile Kasımpaşa'daki dostumuzun yanından ayrılıp, Tepebaşı Yokuşu'ndan Taksim'e doğru yola çıktık. Kasımpaşa stadının giriş kapısının olduğu yere vardığımızda Ateş ağabeyin ağladığını gördüm. Gözlüklerini çıkarıp, gözünden akan yaşları sildi. Ateş ağabeyi ilk defa ağlarken görmüştüm.

- Ateş abi, hayırdır bir şey mi oldu?

Diye sordum.

Ateş ağabey o naif sesiyle;

-Selahattin Eskişehirspor taraftarı bu kadar küçük başarılara bu kadar çok sevinmemeliydi. Biz daha büyük başarılara sevinmeyi hak ediyoruz. Çok üzüldüm, çok zoruma gitti böylesine küçük bir başarıya bu kadar çok sevinecek duruma düşmemize… Dedi.

O an ben de tutamadım kendimi.

Ah be Ateş ağabeyim bir insan Eskişehirspor'u bu kadar mı güzel severdi...

------------------------------------------------------------------------------------

KAYA AYDIN

Nasıl geldiğimizi hatırlamıyorum

O tarihte Ankara'da çalışıyordum. O maç için her deplasman gibi hayatta kaçmaz dedim ve kaçırmadım. Bir gün öncesi nöbetçiyim, ama uyku yok sabaha kadar gözümü yumup uyuyamadım. Sabah yerime gelecek arkadaşıma 06.00'da gitmem gerektiğini söylediğimde akıllı birine bakmıyorum şu an demişti. Neyse sabah erkenden Eskişehir yoluna çıktım. Gelen bir otobüsü durdurup Eskişehir otogarına geldim. Orada beni kayınçom, bir arkadaşı ve oğlum bekliyordu. Hiç vakit kaybetmeden direksiyona geçip İstanbul yolunu tuttuk. Ben o heyecan ve mutlulukla uykuyu unutmuşum. İstanbul'a Yalova üzerinden gittik maç saatine bir hayli vardı. Dolaşalım dediler. Peki dedik. Maç saatine kadar nereye gittik bilmeden yürü yürü, maç saati içeri girdik. Oradaki atmosferi yaşananlar yaşadı. Yorgunluk maçtan sonra arabaya binince çıktı. Benden başka iki şoför daha olmasına rağmen uyudular. İstanbul'dan Eskişehir'e nasıl geldiğimi inanın hiçbir zaman anlayamadım. Uyuduğumu ve yoldan çıkmak üzere olduğumu zaman zaman hatırlıyorum. Arabadaki hiç birinin ruhu bile duymadı inanın. Boluspor'u İnönü Stadyumu'nda mağlup edip Süper Lige çıkma sevinci bizi hayata bağladı. İyi ki Eskişehirsporluyum. İyi ki Eskişehirliyim.

------------------------------------------------------------------------------------

MESUT ŞİMŞEK

Yalvar yakar karakoldan çıkarttık

Denizlispor ile deplasmanda maçımız vardı. Takımın gideceği gün Eskişehirspor kongresi gerçekleşiyordu. Biz kongre yaparken kaleci antrenörünü salonda beni buldu ve 'Takım aşağıda yolda yemek yiyecek paramız yok' dedi. O esnada kongre kürsüsünde konuşanlar plan, proje ve yardım kampanalarından bahsediyordu. Kürsüye çıkıp, 'Beyler bırakın bu plan, proje, kampanyaları. Takım aşağıda Denizli'ye gidecek paraları yok' dedim. Nazımın geçtiği Es Es'lilerden para topladım. Kongre sonunda yemeğe gittik futbolcuların lisanslarını vermeyi unutmuştuk. Ben hemen otogara geçip otobüsle Denizli'ye gittim. Gece yarısı oradan Pamukkale'ye geçtim. Lüks bir otelde kaldık ama ertesi gün maçta farklı yenildik. Maç oynanırken tribünde rahmetli Deli Kubilay olay yapmış, karakola götürmüşler. Maçtan sonra bana söylediler. Ben de takım otobüsü ve futbolcularla karakola gittim. Hepimiz yalvar yakar Kubilay'ı karakoldan çıkarttık ve Eskişehir'e döndük.

Editör: TE Bilisim