Eskişehir sokaklarında vatandaşlara mikrofonumuzu uzatarak “Çocukluğunuza dair en çok neyi özlüyorsunuz?” sorusunu yönelttik. Vatandaşlar çocukluklarından en çok aile sıcaklığını ve oyunları özlediklerini söyledi.
ERDİNÇ DÜZARAT
Çocukluk zamanları özlenmez mi? En çok sokaklarda oynamayı istediğimiz saatte istediğimiz yere gitmeyi özledim. Unutamadığım o kadar çok anı var ki benim çocukluğum çiftlikte geçti. O zaman hayvanlarla çok daha farklı yaşantılar vardı. Balık tutmak, Porsuk’ta yüzmek.. Herkesin birbirini sevdiği herkesin birbirini kolladığı ve ‘yarın ne olacak?’ diye bir düşünce olmayan bir zamanda yaşadık. Şimdiki çocuklar bilgisayar başından kalkıp hayatın gerçekleriyle tanışamıyorlar”
İBRAHİM AŞÇI
“Ben çocukluk yaşamadım ki yaş 80’i geçti. Şimdi o zamanları hatırlıyorum çok özlüyorum. Çocukluk zamanları özlenmez mi hiç? Şimdi onunla yaşıyorum ben. Yaşayamadığım çocuklukla yaşıyorum”
ALİ OSMAN DODURGALIOĞLU
“Bizim zamanımızda oyuncak falan yoktu. Kendimiz ne yaparsak onunla oynuyorduk. Kendimiz araba yapardık. Kendi kendimize eğleniyorduk. O zamanları çok özlüyorum kolay değil. İlk bisikletimde fren yoktu. Tekerleğe ayağımızla fren yapıyorduk. Bayır aşağı giderken koyun sürüsüne denk geldim koyunların üzerinden uçtum. Hiç unutamam o anımı”
MUZAFFER DAĞLI
“Eskileri çok özledim. Zorluklar altında yaşam mücadelesi vermeyi özledim. Şükür etmek yok şimdiki zamanda. Şimdi her şey var ama mutlu değiliz. O yüzden eskilerde azla yetinmeyi biliyorduk. O günler daha iyiydi”
