(Aşağıdaki yazı ve sonrasında devam edecek olan bölümleri, BBC TÜRKÇE NEWS internet sitesinden bire bir alınmıştır.)
***
Gayrimüslimlerin kaygıları istihbarat raporlarında
Bu dönemde yazılan istihbarat raporlarında öne çıkan bir diğer konu da Anadolu'daki Hıristiyanların güvenlik kaygıları.
Anadolu'da başlayan örgütlenmenin İngiliz istihbarat raporlarında 'mülteci' olarak tanımlanan, Birinci Dünya Savaşı sırasında yerinden edilmiş kişilerin geri dönebilme ihtimalini düşürdüğüne dikkat çekiliyor.
General Milne'nin raporunda, Anadolu'da kalan Ermenilerin sayısının azalmış olmasının, Ermenistan devletinin kurulma ihtimalini azalttığı vurgulanırken, 12 Kasım 1919'da bir istihbarat memurunun Bursa'dan hazırladığı raporda da, mülkiyeti Ermenilere ait olan ancak daha sonra Türklerin yerleştirildiği gayrimenkullerin iadesiyle ilgili kurulan komisyonların çalışmalarına da yer veriliyor.
Bu raporda, 'Bilecik'te belediye başkanının başkanlığında iki Ermeni ve iki Müslüman'dan oluşan Karma Komisyon, 15 Nisan ile 4 Ekim 1919 arasında 100 tane dosyayı inceleyip sonuca başladı. Türk mültecilerin yerleştirildiği mülkiyeti Ermenilere ait evlerin geri verilmesine yönelik yüzlerce dosya ile doğrudan yerel yetkililer ilgileniyor ancak normal olarak iade edilen binalar çok acınası ve harap durumda olduğundan içinde oturulamayacak durumda bulunuyor. Bu kasabadan sürgün edilen yaklaşık 5 bin Ermeni'nin beşte biri geri döndü, diğerlerinin kaybolduğu düşünülüyor' değerlendirmesi yapılıyor.
Raporlarda, Ermeni ve Yunanların güvenlik kaygısı taşımaya devam ettikleri ancak milli mücadele liderlerinin gayrimüslimlerin korunmasının 'kendi çıkarlarına olacağının farkında oldukları için' gerekli güvenlik teminatlarını verdikleri belirtiliyor.
28 Ekim'de Yüksek Komiser Robeck'in hazırladığı raporda konuyla ilgili şu değerlendirmeler yapılıyor:
'Yunan ve Ermeni liderler, Amerikalı Misyonerlerin de desteğiyle katliam olacağı öngörüsüyle koro halinde bağrışıyorlar. Mustafa Kemal de aynı öngörüyü fark etmiş ve bunu engellemek için adımlar atmış gibi görünüyor. Samsun'daki Kontrol Memuru, Mustafa Kemal'in teminatlar verdiğini ancak Hristiyanların gereksiz yere kaygılı olduklarını bildirdi.
'Milliyetçiler, Hıristiyanları koruyor ve dışarıdan gelen yardımlara ve müdahalelere karşı çıkıyor. İngilizlere karşı gücü ve giderek daha da güçlenen, ancak diğer İtilaf devletlerine karşı daha az boyutlarda olan bir kırgınlık hissediliyor. Milliyetçiler yerel halkla çok fazla temas edebilmiş değil. Sürekli olarak Hıristiyanların korunmasına dair yapılan açıklamalar tamamen siyasi nitelik taşıyormuş gibi görünüyor. Türklerin bu konudaki eğilimleri ve içgüdüleri katliam yapılması yönünde. Milliyetçiler savaşmayı tercih ederse Hıristiyanların da katledilmeleri muhtemel.'
***
İngilizlere göre, Mustafa Kemal İngiltere hakkında ne düşünüyor?
Hazırlanan raporlarda yanıtı aranan bir diğer soru da Mustafa Kemal ve liderlik ettiği mücadele hareketinin İngiltere'ye bakışı.
İngiliz istihbaratının hazırladığı raporlarda, milli mücadeleye destek veren yayınlarda çıkan İngiltere veya İngiliz mandasını savunan İngiliz Muhipleri Cemiyeti karşıtı yazıların da özetlenerek Londra'ya iletildiği görülüyor.
24 Ekim 1919 tarihinde İngiltere Yüksek Komiserliği'nin yazdığı raporda, Erzurum'da yayınlanan ve milli mücadeleye destek veren Albayrak gazetesinin İngiliz politikalarına ağır eleştiriler yönelttiğine dikkat çekiliyor:
'Millici hareketin propaganda gazetelerinden Albayrak gibi yayınlar eski kabinenin millici harekete karşı koymak için İngiltere hükümetinden rüşvet aldığı yönündeki düşünceyi inandırıcı kılmak için önemli çaba gösteriyor.
'Bunun örneklerinden biri Mustafa Kemal'in bir Amerikan radyosuna verdiği mülakat. Paşa, Türkiye'yi yok etmek için İngiltere'nin parasının kullanıldığını ve kendisi ile arkadaşlarının elde ettiği kesin bilgilere göre, İngilizlerin eski içişleri bakanına 150 bin sterlin verdiğini söylüyor.'
Prof. Dr. Alkan da, İngiltere'nin bu süreç boyunca daha sonra Büyük Millet Meclisi'nin açılmasıyla Ankara merkezli olan milli mücadeleden çok, İstanbul'daki Osmanlı hükümeti ile arasının daha iyi olduğuna dikkat çekiyor.
Alkan, İngiltere'nin 1920 yılında İstanbul'u fiilen işgal etmenin İngilizlerin yaptığı bir başka hata olduğunu belirtiyor.
Alkan, 'İngiltere şöyle düşünecek: İstanbul'u işgal edersek Osmanlı hükümetini bizim istediğimiz koşullarda barışa zorlayabiliriz. Ama ummadıkları ve beklemedikleri konu hemen Anadolu'da İngilizlerin ulaşamayacağı bir yerde yeni bir parlamentonun açılması ve bütün milli mücadelenin dünya tarihinde çok ender görülen bir şekilde bu parlamentoyla yürütülecek olması. Bütün komutanlar bir yandan cephede savaşacaklar, bir yandan parlamentoda gelip hesap verecekler' diyor.
Alkan, İstiklal Savaşı'nın sonuna kadar geçen süre içerisinde İngilizlerin Ankara hükümeti ile hem resmi hem de gayri resmi temaslar kurarak uzlaşma arayışına girdiğini ancak son olarak Fethi Bey'in 25 Ağustos 1922'de yaptığı ziyarette Londra'nın uzlaşmaya yakın olmadığını bildirmesi üzerine Büyük Taarruz'un başlatıldığını ifade ediyor.
Alkan, 'Sonuçta bütün bu savaş sürecinde İngiltere ile Ankara hükümeti arasındaki ilişkiler hiçbir zaman sıcak olmadı. Tam tersine İstanbul hükümeti ile çok sıcak oldu. İngilizler, milli mücadele ile sıcak ilişkisi olan Ali Rıza Paşa kabinesini bile istifa ettirdi, yerine Damat Ferid Paşa hükümeti geçti ve Sevr Antlaşması'nı imzalayan hükümet oldu. Bunu da hatırlamak gerek' diyor.
BİTTİ