Geçen hafta bir bisiklet turcusu konuğumuz vardı, Kemal Yücel. Öğrendik ki salt bir bisiklet turcusu değilmiş.
Kemal Yücel, bir baba.
Bir gazeteci.
Bir müzisyen.
Ama en çok da bir umut taşıyıcısı, O.
Umuda dönüştürdüğü dramatik yaşam öyküsü, oğlu Ali Utku’yu lösemi nedeniyle kaybetmesi ile başlıyor.
Kemal bey, oğlunu yitirmenin yası ile yıkılmıyor. Tersine acı ile güçlenen, anlamlı yeni bir yaşam hedefi yaratıyor. Kendisi gibi başka babalara ve çocuklara umut olmak için bisikletiyle yola koyuluyor.
Bugüne kadar Türkiye’nin dört bir yanında, “Her Pedal Bir Umut Olsun” diyerek onbinlerce kilometre pedal çeviriyor.
Son olarak, geçtiğimiz 15 Haziran babalar gününde başladığı turunda da hedefi yaklaşık 7500 kilometre. Tur boyunca kent kent gezip karşılaştığı her bir insana kök hücre bağışının ne olduğunu, nasıl yapıldığını anlatacak.
Kimi zaman bir köy yolunda, okulunda, kimi zaman bir lösemili çocuğun odasında. Kimi zaman bir kök hücre bağışı standında, kimi zaman bir sahnede. İnsanlara mesajı: Gelin bir hayat kurtarın, süper kahraman olun.
Gidin en yakın Kızılay kan verme merkezlerine, kök hücre donörü olmak istediğinizi söyleyin. Vereceğiniz üç tüp kan ile süper kahraman olma yolunda ilk adımınızı atın. Bir yerlerde sizi de bekleyen bir çocuk var.
Kemal bey bugüne kadar yaptığı bisiklet turlarında 500’den fazla çocuğa uygun ilik bulunmasına aracı olmuş.
İtiraf edeyim, hikayesini bilmiyordum. Bir bisiklet turcusunu tanımak için gittiğim buluşmada yaşam felsefeme yeni bir anlam daha kattım. Yaşama umudum tazelendi, insana olan inancım, sevgim arttı.
İyi ki varsınız Kemal Yücel.
Umuda giden yolunuz hep açık, pedalınız güçlü olsun.
Dipnot: Kemal bey ile buluşmamızda aracı olan arkadaşım Özlem’e de kocaman bir teşekkür.
Kemal Yücel’i takip etmek isterseniz:
https://www.instagram.com/herpedalbirumut?utm_source=ig_web_button_share_sheet&igsh=ZDNlZDc0MzIxNw==
