1983-1984 sezonu…
2’nci ligdeyiz ve zirve mücadelesi veriyoruz…
Rakibimiz Karşıyaka…
Ligin son iki haftasına puan puana giriyoruz…
Eskişehirspor’un da Karşıyaka’nın da puanı 46…
Sondan bir önceki hafta Eskişehirspor Karşıyaka maçı var…
Maç Eskişehir’de…
Eski Atatürk Stadının tribünleri tıklım tıklım…
Taraftar erken saatlerden itibaren yerini almış…
Ve yağmur yağıyor;
Hem de öyle bir yağmur ki, bütün bir gün hiç durmadan yağıyor…
Ve 15 bin taraftar yerinden kımıldamadan maç saatini bekliyor…
Ve maç başlıyor…
Her iki taraf da gol bulamıyor…
Eskişehirspor lehine veriyor penaltıyı…
Zafer Tüzün geliyor topun başına…
Ve Eskişehirspor golü buluyor…
Maç tek golle bitiyor…
Eskişehirspor son haftaya en yakın rakibi Karşıyaka’nın iki puan önünde giriyor…
İki puanlı sistemde son hafta alınacak bir puan Eskişehirspor’un birinci lige (yani bugünkü adıyla süper lige) çıkmasına yetecek…
Eski Ali Sami Yen stadında Alibeyköy’le sıfır sıfır berabere kalıyor,
Ve 2’nci ligde şampiyon oluyor…
Ne zaman bir Karşıyaka maçı olsa, hep bu maç gelir aklıma…
Pek az maçı böyle ayrıntılarıyla hatırlarım…
Hem Karşıyaka hem Eskişehirspor Türk futbolunun temel taşı takımlarından…
Onlar da bizim gibi zor günlerden geçiyorlar…
***
Bu sezonda kader bu iki takımı rakip yaptı ve Kütahya Belediye ile ilk üç sırayı paylaşıyorlardı…
Karşıyaka’nın mağlubiyeti yoktu…
Eskişehirspor ise lige pek de iyi başlayamamış, anlamsız puan kayıpları yaşamıştı…
Eskişehirspor yenilirse puan farkı Karşıyaka ile yediye, lider Kütahya ile sekize çıkacaktı…
35 bin kişilik Eskişehir Atatürk Stadında 30 binin üzerinde taraftar vardı…
Süper ligde çoğu takım 2 bin 3 bin kişiye oynarken bir 3’ncü lig maçı 30 bin kişiye oynanıyordu…
Bunu yaratan şey Es-Es ruhuydu…
Amatör kümeye kadar düşen Eskişehirspor’u taraftarı hiçbir zaman yalnız bırakmadı…
Dün de bırakmadı ve Es-Es Karşıyaka’yı 3-0 yendi…
Bu galibiyette elbette takımın, teknik heyetin, yönetimin büyük katkısı vardı…
Ama bence en büyük pay, her zamanki gibi taraftarındı…
Takımın, teknik heyetin ve yönetimin başarısı bu ruhu, gizlendiği yerden çıkarmasıydı…
Taraftarın en büyük başarısı ise bu ruha sahip çıkmasıydı…
***
Şampiyon oluruz ya da olmayız…
Ancak bu özgüven ve kazanma alışkanlığı Eskişehirspor’u hep yukarılarda tutacaktır…
